Θεὸς. Τύχαν Ἀγαθάν. Ἄρχοντος ἐν
Τιθόρᾳ Τείμωνος τοῦ Διονυσοδώρου, μηνὸς ἐν-
δεκάτου, {ἀπέδοτο} Εὐφράνωρ Εὐφράνορος καὶ Παρμό-
να Εὐφράνορος, συνευαρεσστεόντων καὶ τῶν υἱῶν
5
αὐτῶν {αὐτῶν} Ζωπύρου καὶ Παρμένωνος, ἀπέδοντο τῷ θε-
ῷ τῷ Σαράπει τῷ ἐν Τιθόρᾳ κοράσιον γένει δημιόπρατον
ᾧ ὄνομα Ὀνασιφόρον ἐπ´ ἐλευθερίᾳ ὥστ´ εἶμεν αὐτὸν (sic) ἀφ´ ἀπ-
άντων ἐλευθέρον ἀνέπαφον, παρμείνασαν τὸν τᾶς ζω-
ᾶς χρόνον Εὐφράνορι καὶ Παρμόνᾳ ἀνενκλήτως καὶ
10
ποιοῦσαν τὸ ἐπιτασόμενον πᾶν, καὶ θρέψατω Ὀνασί-
φορον Ζωπύρῳ καὶ Παρμένωνι τοῖς υἰοῖς ἡῶμν βρέ-
φη τρία διετῆ ἢ δηνάρια δότω τετρακόσια τειμᾶς ἀρ-
γυρίου μνᾶν δέκα· τὰν τειμὰν ἔχει πᾶσαν. Βεβαιωτήρ·
Δαμαίνετος Μνασία. Μὴ καταδουλιξάσθω δὲ Ὀ-
15
νασιφόρον μηδὶς μηδὲ ἐνεχυραξάτω μηδὲ ἀγαγέτω
εἰς δουλείαν κατὰ μηδένα τρόπον· εἰ δὲ δουλαγωγή-
σαι ἀποτεισάτω τῷ θεῷ τῷ Σαράπει ἀργυρίου δει-
νάρια δισχείλια· ἐξουσία δὲ ἔστω τῷ θέλον-
τι Φωκέων προστᾶμεν Ὀνασιφόρου ἀνυπευθύν<ῳ
20
ὄντι καὶ ἀζαμίῳ πάσας δίκας καὶ ζαμίας καὶ τὸ
μὲν ἥμισον ἔστω τοῦ προστάντος, τὸ δὲ ἥμισον
τοῦ θεοῦ τοῦ Σαράπιος. Ἀνέθηκε τὰν ὠνὰν Εὐφρά-
νωρ καὶ Παρμόνα, συνευαρεστεόντων καὶ τῶν υἱῶν
αὐτῶν Ζωπύρου καὶ Παρμένωνος. Ἁ ὠνὰ παρὰ τὸν
25
θεὸν τὸν Σαράπ[ι]ν [καὶ] παρὰ τῷ ἄρχοντι ἐ<ν> τῷ τεύ-ν>
χει. Μ[άρ]τ[υρε]ς· Νεικοκλῆς Ζωπύρου, Λούκιος Κορνήλιος
Νίγερ. Χιρόγραφον Δαμαινέτου τοῦ Μνασία· γέγο-
να βεβαιωτὴρ ἐπὶ τᾶς προγεγ<ρα>μένας ὠνᾶς· μάρτυ-ρα>
<ρ>ες οἱ αὐτοί.ρ>
|